Ég lá í rúminu og hugsaði um það hvernig líf mitt hafði breyst eftir að ég gaf út örsagnasafnið mitt.
Það hafði slegið í gegn og selt milljón og eitt eintak. Ég notaði peningana til þess að láta gamlan draum rætast. Ég keypti gamalt hefðarsetur við Miðjarðarhafið þar sem ég varði dögunum í sjálfhverfa íhugun á ströndinni milli þess sem að ég sat á veröndinni með rauðvínsglas í annarri og penna í hinni.
Innst inni vissi ég að hugsanirnar voru ekkert nema óraunhæft bull og vitleysa. Samt sem áður leyfðu þær mér að líta bjartsýnn fram á veginn, drógu úr streitunni og hjálpuðu mér að sofna.
