Ég opnaði ferðatöskuna og hrúga af sveittum stuttermabolum og stuttbuxum blasti við mér. Ég skóflaði fötunum í flýti yfir í þvottakörfuna, skellti lokinu aftur og snéri mér á ný að ferðatöskunni.
Á botni töskunnar kom ég auga á steinana tvo sem ég hafði stungið í vasann á einni af gönguferðum mínum um eyjuna. Ég vissi ekki hvers vegna ég þráaðist við þá hugmynd að einhvern tímann í framtíðinni myndi ég hafa gaman að því að rifja upp menntaskólajarðfræðina með því að greina steindir og steina.
Ég sótti tvo litla plastpoka í skrifboðsskúffuna og setti steinana hvor í sinn pokann. Ég skrifaði „Ibiza 2010“ á tvo merkimiða og límdi á pokana. Ég opnaði fataskápinn og dró fram þungan kassa. Ég kom steinunum fyrir hjá hundruðum félaga sinna og lokaði kassanum. Innst inni vissi ég að ég myndi aldrei sjá þessa steina framar.
Örsagan Steinarnir er hluti af örsagnasafninu 52 augnablik.
